هنوز داشت نفس میکشید؛ دیر نبود
مگر که جرعۀ آبی در آن کویر نبود
چگونه وصف کنم شاعرانه کیست علی؟
شبیه نیست به غیر از خودش؛ علیست علی
سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است
گفتیم وقت شادی و وقت عزا، حسین
تنها دلیل گریه و لبخند ما حسین
آسمان بیشک پر از تکبیرة الاحرام اوست
غم همیشه تشنۀ دریای ناآرام اوست
کیسههای نان و خرما خواب راحت میکنند
دستهای پینهدارش استراحت میکنند
نام تو عطر یاس به قلب بهار ریخت
از شانههای آینه گرد و غبار ریخت
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری