ز رویت نه تنها جهان آفریدند
به دنبال تو کهکشان آفریدند...
چشم دل باز کن که جان بینی
آنچه نادیدنیست آن بینی
این روزها چقدر شبیه ابوذرند
با سالهای غربت مولا برادرند
کاش در باران سنگ فتنه بر دیوار و در
سینۀ آیینه را میشد سپر دیوار و در
هشدار! گمان بینیازی نکنیم
با رنگ و درنگ، چهرهسازی نکنیم