ای در منای عشق خدا جانفدا حسین
در پیکر مبارزه خون خدا حسین
نوربخش يقين و تلقين اوست
هم جهانبان و هم جهانبين اوست
دین را حرمیست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
به رغم سیلی امواج، صخرهوار بایست
در این مقابله چون کوه استوار بایست!
اى بسته بر زيارت قدّ تو قامت، آب
شرمندهٔ محبّت تو تا قيامت، آب
ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که توأم راهنمایی
این آستان كه هست فلك سایهافكنش
خورشید شبنمیست به گلبرگ گلشنش