تا با حرم سبز تو خو میگیرم
در محضر چشمت آبرو میگیرم
گر بر سر نفس خود امیری، مردی
ور بر دگری نکته نگیری، مردی
بر ساحلى غریب، تویى با برادرت
در شعلۀ نگاه تو پیدا، برادرت
علی بود و همراز او فاطمه
و گلهای روییده در باغشان
از سمت حرم شنیدهام میآید
با تیغ دو دم شنیدهام میآید