اگر مجال گریزت به خانه هم باشد
برای اینکه نمیرد حیات، میمانی
در این حریم هر که بیاید غریب نیست
هرکس که دلشکسته بُوَد بینصیب نیست
سال جدید زیر همین گنبد کبود
آغاز شد حکایتمان با یکی نبود
عمری به فکر مردمان شهر بودی
اما کسی حالا به فکر مادرت نیست
به دست شعلههای شمع دادم دامن خود را
مگر ثابت کنم پروانهمسلک بودن خود را