اگرچه در نظرت آنچه نیست، ظاهر ماست
سیاهجامۀ سوگت لباس فاخر ماست
وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
عشق با نامِ شما درصددِ تاختن است
نام تو معنی دل بردن و دل باختن است
تو با حقّی و حق با توست؛ حق پشت و پناه تو
بدیها دور بادا از وجود خیرخواه تو
توفیق اگر دلیل راهت باشد
یا پند دهندهای گواهت باشد
فرق دارد جلوهاش در ظاهر و معنا حرم
گاه شادی، گاه غم دارد برای ما حرم
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
با خلق اگرچه زندگی شیرین است
ای دوست! طریق سربلندی این است
چشم خود را باز کردم ابتدا گفتم حسین
با زبانِ اشکهای بیصدا گفتم حسین
مگذار اسیر اشک و آهت باشیم
در حسرت یک گوشه نگاهت باشیم
در بادیه، گام تا خداوند بزن
خود را به رضای دوست، پیوند بزن
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد
از دوست اگر دوست تمنا نکنی
این پنجره را به روی خود وانکنی