روی اجاق، قوری شبنم گذاشتم
دمنوش خاطرات تو را دم گذاشتم
«بشنو از نی چون حکایت میکند»
شیعه را در خون روایت میکند
قریه در قریه پریشان شده عطر خبرش
نافۀ چادر گلدار تو با مُشک تَرَش
شبی ابری شدم سجاده را با بغض وا کردم
به باران زلال چشمهایم اقتدا کردم
ما را نترسانید از طوفان
ما گردباد آسمان گردیم
بىسر و سامان توام يا حسين
دست به دامان توام يا حسين
چه جانماز پی اعتكاف بر دارد
چه ذوالفقار به عزم مصاف بر دارد