فراتر است، از ادراک ما حقیقت ذاتش
کسی که آینۀ ذات کبریاست صفاتش
هرچند که رفتن تو غم داشت، عزیز!
در سینۀ تو عشق، حرم داشت عزیز
«اَلا یا اَیها السّاقی اَدِر کأسا و ناوِلها»
که درد عشق را هرگز نمیفهمند عاقلها
تنت از تاول جانسوز شهادت پر بود
سینهات از عطش سرخ زیارت پر بود
علی بود و همراز او فاطمه
و گلهای روییده در باغشان