دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز
به نام خداوند بالا و پست
كه از هستیاَش هست شد، هر چه هست...
ما خیل بندگانیم، ما را تو میشناسی
هر چند بیزبانیم، ما را تو میشناسی
بیا که عزم به رفتن کنیم اگر مَردیم
بیا دوباره به شبهای کوفه برگردیم
از سمت حرم شنیدهام میآید
با تیغ دو دم شنیدهام میآید
ز آه سینۀ سوزان ترانه میسازم
چو نی ز مایۀ جان این فسانه میسازم
شراره میکشدم آتش از قلم در دست
بگو چگونه توان برد سوی دفتر دست؟