ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
آنجا که دلتنگی برای شهر بیمعناست
جایی شبیه آستان گنبد خضراست
بیا که عزم به رفتن کنیم اگر مَردیم
بیا دوباره به شبهای کوفه برگردیم
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
شراره میکشدم آتش از قلم در دست
بگو چگونه توان برد سوی دفتر دست؟