«بشنو از نی چون حکایت میکند»
شیعه را در خون روایت میکند
فرو میخورد بغض در گلو را
عقب میزد پَرِ هر چه پتو را
ابر تیره روی ماه آسمانم را گرفت
کربلا از من عموی مهربانم را گرفت
وضو گرفتهام از بهت ماجرا بنویسم
قلم به خون زدهام تا كه از منا بنویسم
بىسر و سامان توام يا حسين
دست به دامان توام يا حسين