تو را کشتند آنها که کلامت را نفهمیدند
خودت سیرابشان کردی مرامت را نفهمیدند
این پرچمی که در همه عالم سرآمد است
از انقلاب کاوۀ آهنگر آمدهست
ندیدم چون محبتهای مادر
فدای شأن بیهمتای مادر
در روزگاران غریبی، آشنا بودى
تنها تو با قرآن ناطق همصدا بودی
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم