این پرچمی که در همه عالم سرآمد است
از انقلاب کاوۀ آهنگر آمدهست
دریای عطش، لبان پر گوهر تو
گلزخم هزار خنجر و حنجر تو
تا لوح فلق، نقش به نام تو گرفت
خورشید، فروغ از پیام تو گرفت
در روزگاران غریبی، آشنا بودى
تنها تو با قرآن ناطق همصدا بودی
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم