با علمت اگر عمل برابر گردد
کام دو جهان تو را میسر گردد
عید آمده، هر کس پی کار خویش است
می‌نازد اگر غنی و گر درویش است
با خزان آرزو حشر بهارم کردهاند
از شکست رنگ، چون صبح آشکارم کردهاند
آن را که ز دردِ دینش افسونی هست
در یاد حسین، داغ مدفونی هست
نورِ جان در ظلمت‌آبادِ بدن گم کرده‌ام
آه از این یوسف که من در پیرهن گم کرده‌ام
دنیا به دور شهر تو دیوار بسته است
هر جمعه راه سمت تو انگار بسته است
