ایران! پر از آیینه و لبخند بمانی
همسایۀ خورشید چو «الوند» بمانی
امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
دیر شد دیر و شب رسید به سر
یارب! امشب نکوفت حلقه به در
عالم از شور تو غرق هیجان است هنوز
نهضتت مایهٔ الهام جهان است هنوز
روشن از روی تو آفاق جهان میبينم
عالم از جاذبهات در هيجان میبينم