سامرا از غم تو جامهدران است هنوز
چشم «نرگس» به جمالت نگران است هنوز
مصحف نوری و در واژه و معنا تازه
وحی آیات تو هر لحظه و هرجا تازه
رود از راز و نیاز تو حکایت میکرد
نور را عمق نگاه تو هدایت میکرد
این شنیدم که چو آید به فغان طفل یتیم
افتد از نالۀ او زلزله بر عرش عظیم