وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
ای در منای عشق خدا جانفدا حسین
در پیکر مبارزه خون خدا حسین
یک پرده در سکوت شکستم، صدا شدم
رفتم دعای ندبه بخوانم، دعا شدم
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
از خیمه برون آمد و شد سوی سپاه
با قامت سرو و با رخی همچون ماه
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد