وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
به نام خداوند بالا و پست
كه از هستیاَش هست شد، هر چه هست...
چه خوش باشد که راه عاشقی تا پای جان باشد
خصوصاً پای فرزند علی هم در میان باشد
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
زره پوشیده از قنداقه، بیشمشیر میآید
شجاعت ارث این قوم است، مثل شیر میآید
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد