در خیالم شد مجسم عالم شیرین تو
روزگار سادۀ تو، حجرۀ رنگین تو
امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
ما خانه ز غیر دوست پیراستهایم
از یُمن غدیر محفل آراستهایم
جهان را، بیکران را، جن و انسان را دعا کردی
زمین را، آسمان را، ابر و باران را دعا کردی
مردی که دلش به وسعت دریا بود
مظلومتر از امام عاشورا بود