خورشید! بتاب و برکاتی بفرست
ای ابر! ببار آب حیاتی بفرست
تنت از تاول جانسوز شهادت پر بود
سینهات از عطش سرخ زیارت پر بود
به باران فکر کن... باران نیاز این بیابان است
ترکهای لب این جاده از قحطی باران است
امروز ایلام فردا شاید خراسان بلرزد
فرقی ندارد کجای خاک دلیران بلرزد
ای در تو عیانها ونهانها همه هیچ
پندار یقینها و گمانها همه هیچ
نه از لباس کهنهات نه از سرت شناختم
تو را به بوی آشنای مادرت شناختم
مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت
دیوانۀ عشق تو سر از پا نشناخت
ای آنکه دوای دردمندان دانی
راز دل زار مستمندان دانی
ای سرّ تو در سینۀ هر محرم راز
پیوسته درِ رحمت تو بر همه باز
بازآ بازآ هر آنچه هستی بازآ
گر کافر و گبر و بتپرستی بازآ