با آنکه دلم شکستۀ رنج و غم است
در راه زیارت تو، ثابتقدم است
اوقات شریف ما به تکرار گذشت
مانند همیشه کار از کار گذشت
همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله
کسی محبت خود یا که برملا نکند
و یا به طعنه و دشنام اعتنا نکند
الا رفتنت آیۀ ماندن ما
که پیچیده عطر تو در گلشن ما
منظومهٔ دهر، نامرتب شده بود
هم روز رسیده بود هم شب شده بود
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من
خانههای آن کسانی میخورد در، بیشتر
که به سائل میدهند از هرچه بهتر بیشتر