وقتی خدا بنای جهان را گذاشته
در روح تو سخاوت دریا گذاشته
هرچند که رفتن تو غم داشت، عزیز!
در سینۀ تو عشق، حرم داشت عزیز
از عشق بپرسید، که با یار چه کردند؟
با آن قد و بالای سپیدار، چه کردند
اگر چه خانه پر از عکس و نام و نامۀ توست
غریب شهری و زخمت شناسنامۀ توست
سنگها آینهها نام تو را میخوانند
اهل دل، اهل صفا، نام تو را میخوانند...