شب به شب ماه به یاد لب عطشان حسین
میکشد آه به یاد لب عطشان حسین
دل و جانم فدای حضرت دوست
نی، فدای گدای حضرت دوست
ماییم ز قید هر دو عالم رَسته
جز عشق تو بر جمله درِ دل بسته
از روی توست ماه اگر اینسان منوّر است
از عطر نام توست اگر گل، معطّر است
مردان غیور قصّهها برگردید
یک بار دگر به شهر ما برگردید
بوی ظهور میرسد از کوچههای ما
نزدیکتر شده به اجابت دعای ما