قصد کجا کرده یل بوتراب؟
خُود و سپر بسته چرا آفتاب؟
چه خوش باشد که راه عاشقی تا پای جان باشد
خصوصاً پای فرزند علی هم در میان باشد
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
زره پوشیده از قنداقه، بیشمشیر میآید
شجاعت ارث این قوم است، مثل شیر میآید
پیغمبر درد بود و همدرد نداشت
از کوفه بهجز خاطرهای سرد نداشت