تماشا کن تکان شانهها را
حکایت کن غم پروانهها را
آوای نسیم و باد و باران
آهنگ قشنگ آبشاران
کاش تا لحظۀ مردن به دلم غم باشد
محفل اشک برای تو فراهم باشد
اَلسَّلام ای سایهات خورشید ربّ العالمین
آسمانِ عزّ و تمکین، آفتاب داد و دین
در سینه اگرچه التهابی داری
برخیز برو! که بخت نابی داری
ابر تیره روی ماه آسمانم را گرفت
کربلا از من عموی مهربانم را گرفت