نمردهاند شهیدان که ماه و خورشیدند
که کشتگان وطن، زندگان جاویدند
گر به چشم دل جانا، جلوههای ما بینی
در حریم اهل دل، جلوۀ خدا بینی
وقتی كه شكستهدل دعا میكردی
سجادۀ سبز شكر، وا میكردی
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
بخواب بر سر زانوی خستهام، سر بابا
منم همان که صدا میزدیش: دختر بابا