آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
خبر رسید که در بند، جاودان شدهای
ز هر کرانه گذشتی و بیکران شدهای
گفته بودی که به دنیا ندهم خاک وطن را
بردهام تا بسپارم به دم تیر بدن را
ما دامن خار و خس نخواهیم گرفت
پاداش عمل ز کس نخواهیم گرفت