ای آسمان به راز و نیازت نیازمند
آه ای زمین به سوز و گدازت نیازمند
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی
هیچکس اینجا نمیفهمد زبان گریه را
بغض میگیرد ز چشمانم توان گریه را
ما دامن خار و خس نخواهیم گرفت
پاداش عمل ز کس نخواهیم گرفت