هستی ندیده است به خود ماتم اینچنین
کی سایهای شد از سر عالم کم اینچنین؟
برای لحظۀ موعود بیقرار نبودم
چنانکه باید و شاید در انتظار نبودم
دنیا به دور شهر تو دیوار بسته است
هر جمعه راه سمت تو انگار بسته است
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من