كوی امید و كعبۀ احرار، كربلاست
معراج عشق و مطلع انوار، كربلاست
تیر نگذاشت که یک جمله به آخر برسد
هیچکس حدس نمیزد که چنین سر برسد
ای سفیر صبح! نور از لامکان آوردهای
بر حصار شب دمی آتشفشان آوردهای
خدایا رحمتی در کار من کن
به لطف خود هدایت یار من کن
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من