تنت از تاول جانسوز شهادت پر بود
سینهات از عطش سرخ زیارت پر بود
به نام خداوند جان و خرد
کز این برتر اندیشه برنگذرد
دشمن که به حنجر تو خنجر بگذاشت
خاموش، طنین نای تو میپنداشت
بر عهد بزرگ خود وفا کرد عمو
نامرد تمام کوفیان، مرد عمو
هر چند قدش خمیده، امّا برپاست
چندیست نیارمیده، امّا برپاست