دیدیم میانِ سبزهها رنگ تو را
در جاریِ جویبار، آهنگِ تو را
سر میگذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بیکرانت
این ابر پُر از بهار مهمانِ شماست
صبح آمده و نسیم، دربانِ شماست
در لشکر تو قحطیِ ایمان شده بود
دین دادن و زر گرفتن آسان شده بود
با دیدن تو به اشتباه افتادند
آنها که سوی فرات راه افتادند
آه کوفه چقدر تاریک است
ماه دیگر کنار چاه نرفت
چشمهایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
سجادۀ خویش را که وا میکردی
تا آخر شب خدا خدا میکردی
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی میروم سوی گناه دیگری
یک لحظه شدیم خیره تا در چشمت
دیدیم تمام درد را در چشمت
لحظهٔ سخت امتحان شده بود
چقَدَر خوب امتحان دادی