غم کهنۀ در گلویم حسین است
دم و بازدم، های و هویم حسین است
یا ازلیَّ الظُّهور، یا ابدیَّ الخفا
نورُک فوقَ النَّظر، حُسنُک فوقَ الثنا
ما طائر قدسیم، نوا را نشناسیم
مرغ ملکوتیم، هوا را نشناسیم
چشمهایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
در تیررس است، گرچه از ما دور است
این مشت فقط منتظر دستور است
آنسو نگران، نگاه پیغمبر بود
خورشید، رسول آه پیغمبر بود