تماشا کن تکان شانهها را
حکایت کن غم پروانهها را
آوای نسیم و باد و باران
آهنگ قشنگ آبشاران
هرچند که رفتن تو غم داشت، عزیز!
در سینۀ تو عشق، حرم داشت عزیز
کاش تا لحظۀ مردن به دلم غم باشد
محفل اشک برای تو فراهم باشد
کنار دل و دست و دریا، اباالفضل
تو را دیدهام بارها، یا اباالفضل
زخمی شکفته، حنجرهای شعلهور شدهست
داغ قدیمی من از آن تازهتر شدهست
در سینه اگرچه التهابی داری
برخیز برو! که بخت نابی داری
دل غریب من از گردش زمانه گرفت
به یاد غربت زهرا شبی بهانه گرفت
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم