وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
صبوری به پای تو سر میگذارد
غمت داغها بر جگر میگذارد
وقتی سکوت سبز تو تفسیر میشود
چون عطرِ عشق، نام تو تکثیر میشود
