ای پاسخ بیچون و چرای همۀ ما
اکنون تویی و مسألههای همۀ ما
مشتاق و دلسپرده و ناآرام
زین کرد سوی حادثه مَرکب را
زهی آن عبد خدایی که خداییست جلالش
صلوات از طرف خالق سرمد به جمالش
صبوری به پای تو سر میگذارد
غمت داغها بر جگر میگذارد
وقتی سکوت سبز تو تفسیر میشود
چون عطرِ عشق، نام تو تکثیر میشود