سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
عطش از خشکی لبهای تو سیراب شده
آب از هُرم ترکهای لبت آب شده
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
حال ما در غم عظمای تو دیدن دارد
در غمِ تشنگیات اشک چکیدن دارد
سر تا به قدم آینۀ حسن خدایی
کارش ز همه خلق جهان عقدهگشایی
ای رسول خدای را همدم!
در حریم رسالتش مَحرم
ميان غربت دستان مکه سر بر کرد
مُحمّد عربى، مکه را منوّر کرد
ای همه جا یار رسولِ خدا
محرم اسرار رسولِ خدا
دقیقههای پر از التهاب دفتر بود
و شاعری که در اندوه خود شناور بود
به خون غلتید جانی تشنه تا جانان ما باشد
که داغش تا قیامت آتشی در جان ما باشد
حضرتِ عباسی آمد شعر، دستانش طلاست
چشم شیطان کور! حالم امشب از آن حالهاست!
وقتی عدو به روی تو شمشیر میکشد
از درد تو تمام تنم تیر میکشد
ای بانویی که زنده شد عصمت به نام تو
پیک خداست حامل عرض سلام تو