ای لحظه‌به‌لحظه در تماشای همه
دیروزی و امروزی و فردای همه
ای کاش مرا گلایه از بخت نبود
یک لحظه خیالم از خودم تخت نبود
می‌خواستم بیای با گلای انار
برات کوچه‌ها رو چراغون کنم
بار بربندید آهنگ سفر دارد حسین
نیّت رفتن در آغوش خطر دارد حسین
سلام ای طبیب طبیبان سلام
سلام ای غریب غریبان سلام
آمد عروس حجلۀ خورشید در شهود
در کوچه‌ای نشست که سر منزل تو بود
برپا شده‌ست در دل من خیمهٔ غمی
جانم! چه نوحه و چه عزا و چه ماتمی!
چشم همه چشمه‌های جوشان به خداست
باران، اثر نگاه دهقان به خداست
دور تا دور حوض خانهٔ ما
پوکه‌های گلوله گل داده‌ست
چکیدۀ گل رخسار مصطفی زهراست
عصارۀ نفحات خوش خدا زهراست
مردی که دلش به وسعت دریا بود
مظلوم‌تر از امام عاشورا بود
با هر نفسم به یاد او افتادم
دنیا همه رفت و او نرفت از یادم
خزان نبیند بهار عمری که چون تو سروی به خانه دارد
غمین نگردد دلی که آن دل طراوتی جاودانه دارد
چشمت به پرنده‌ها بهاری بخشید
شورِ دل تازه‌ای، قراری بخشید
