خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
گاهگاهی به نگاهی دل ما را دریاب
جان به لب آمده از درد، خدا را، دریاب
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
در کربلا شد آنچه شد و کس گمان نداشت
هرگز فلک به یاد، چنین داستان نداشت
بهنام او که دل را چارهساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟