خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
گاه‌گاهی به نگاهی دل ما را دریاب
جان به لب آمده از درد، خدا را، دریاب
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
در کربلا شد آنچه شد و کس گمان نداشت
هرگز فلک به یاد، چنین داستان نداشت
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
