ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
آماده‌اند، گوش به فرمان، یکی یکی
تا جان نهند بر سر پیمان یکی یکی
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
پیش چشمم تو را سر بریدند
دست‌هایم ولی بی‌رمق بود
بهار آسمان چارمینی
غریب امّا، امامت را نگینی
