غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
مسلم شهید شد وَ تو خواندی حمیده را
مرهم نهادی آن جگر داغ‌دیده را
زبان به مدح گشودن اگرچه آسان نیست
تو راست آن همه خوبی که جای کتمان نیست
دین را حرمی‌ست در خراسان
دشوار تو را به محشر آسان
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
