با آنکه دلم شکستۀ رنج و غم است
در راه زیارت تو، ثابتقدم است
اوقات شریف ما به تکرار گذشت
مانند همیشه کار از کار گذشت
او خستهترین پرندهها را
در گرمی ظهر سایه میداد
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد
با اشک تو رودها درآمیختهاند
از شور تو محشری بر انگیختهاند
به دست غیر مبادا امیدواری ما
نیامدهست به جز ما کسی به یاری ما
من و این داغ در تکرار مانده
من و این آتش بیدار مانده