سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
به همین زودی از این دشت سپیدار بروید
یا لثارات حسین از لب نیزار بروید
سلمان! تو نیستی و ابوذر نمانده است
عمار نیست، مالک اشتر نمانده است
با خودش می‌برد این قافله را سر به کجاها
و به دنبال خودش این همه لشکر به کجاها
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
تویی که نام تو در صدر سربلندان است
هنوز بر سر نی چهرۀ تو خندان است
به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است
هر سو شعاع گنبد ماه تمام توست
در کوه و در درخت، شکوه قیام توست
