به همین زودی از این دشت سپیدار بروید
یا لثارات حسین از لب نیزار بروید
سلمان! تو نیستی و ابوذر نمانده است
عمار نیست، مالک اشتر نمانده است
با خودش میبرد این قافله را سر به کجاها
و به دنبال خودش این همه لشکر به کجاها
عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
گودال قتلگاه است، یا این که باغ سیب است؟
این بوی آشنایی از تربت حبیب است
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
هر سو شعاع گنبد ماه تمام توست
در کوه و در درخت، شکوه قیام توست
بیزره رفت به میدان که بگوید حسن است
ترسی از تیر ندارد زرهش پیرهن است...