به همین زودی از این دشت سپیدار بروید
یا لثارات حسین از لب نیزار بروید
سلمان! تو نیستی و ابوذر نمانده است
عمار نیست، مالک اشتر نمانده است
با خودش میبرد این قافله را سر به کجاها
و به دنبال خودش این همه لشکر به کجاها
او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
هنگام سپیده بود وقتی میرفت
از عشق چه دیده بود وقتی میرفت؟
و کاش مرد غزلخوان شهر برگردد
به زیر بارش باران شهر برگردد
هر سو شعاع گنبد ماه تمام توست
در کوه و در درخت، شکوه قیام توست