کمر بر استقامت بسته زینب
که یک‌دم هم ز پا ننشسته زینب
نوای کاروانت را شنیدم
دوباره سوی تو با سر دویدم
خبر رسید که در بند، جاودان شده‌ای
ز هر کرانه گذشتی و بی‌کران شده‌ای
درختان را دوست می‌دارم
که به احترام تو قیام کرده‌اند
خاموش ولی غرق ترنّم بودی
در خلسۀ عاشقانه‌ات گُم بودی
مسافری که همیشه سر سفر دارد
برای همسفران حکم یک پدر دارد
چو موج از سفر ماهتاب می‌آید
از آب و آینه و آفتاب می‌آید
بیاور با خودت نور خدا را
تجلی‌های مصباح الهدی را
