پیراهن سپید ستاره سیاه بود
تابوت شب روان و بر آن نعش ماه بود
پشت غزل شکست و قلم شد عصای او
هر جا که رفت، رفت قلم پا به پای او...
درختان را دوست می‌دارم
که به احترام تو قیام کرده‌اند
سر تا به قدم آینۀ حسن خدایی
کارش ز همه خلق جهان عقده‌گشایی
چو موج از سفر ماهتاب می‌آید
از آب و آینه و آفتاب می‌آید
ای همه جا یار رسولِ خدا
محرم اسرار رسولِ خدا
