باغ اعتبار یافت ز سیر کمالی‌ات
گل درس می‌گرفت ز اوصاف عالی‌ات
هنوز از تو گرم است هنگامه‌ها
بسی آتش افتاده در جامه‌ها
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
شب بود و تاریکی طنین انداخت در دشت
سرما خروشی سهمگین انداخت در دشت
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
هوا بهاری شوقت، هوا بهاری توست
خروش چلچله لبریز بی‌قراری توست
امشب ز فرط زمزمه غوغاست در تنور
حال و هوای نافله پیداست در تنور
آن شب که باغ حال و هوای دعا گرفت
هر شاخه‌ای قنوت برای خدا گرفت
