رسیدی و پر و بال فرشته‌ها وا شد
شب از کرانۀ هستی گذشت و فردا شد
آن روز، گدازۀ دلم را دیدم
خاکستر تازۀ دلم را دیدم
بیا به خانه که امّید با تو برگردد
هزار مرتبه خورشید با تو برگردد
ای رهنمای گم شدگان اِهْدِنَا الصِّراط
وی نور چشم راهروان اِهْدِنَا الصِّراط
در دل شب خبر از عالم جانم کردند
خبری آمد و از بی‌خبرانم کردند
عاشقی در بندگی‌ها سربه‌راهم کرده است
بی‌نیاز از بندگان، لطف الاهم کرده است
عشق، هر روز به تکرار تو برمی‌خیزد
اشک، هر صبح به دیدار تو برمی‌خیزد
پرده برمی‌دارد امشب، آفتاب از نیزه‌ها
می‌دمد یک آسمان خورشید ناب از نیزه‌ها
پرتوی از مهر رویت در جهان انداختی
آتشی در خرمن شوریدگان انداختی
شبی نشستم و گفتم دو خط دعا بنویسم
دعا به نیت دفع قضا بلا بنویسم
خم ابروی تو محراب رکوع است و سجودم
بی‌خيال تو نباشد نه قيامم نه قعودم
می‌رسم خسته می‌رسم غمگین
گرد غربت نشسته بر دوشم
ز هرچه غير يار اَسْتغفرالله
ز بودِ مستعار استغفرالله
